Een bipolaire stoornis (vroeger ‘manisch-depressieve stoornis’ genoemd) is een psychiatrische diagnose voor een categorie van stemmingsstoornissen. De bipolaire stoornis wordt gekenmerkt door buitensporige humeurschommelingen: manische perioden (een ongewoon positief humeur), depressieve perioden en perioden met een stabiel humeur.

Bipolariteit is volgens de WHO een van de tien meest beperkende pathologieën.

Wie wordt getroffen? 

Bipolaire stoornissen komen vaak voor, naar schatting bij 1 tot 2 % van de algemene bevolking tijdens het hele leven. De stoornis duikt doorgaans voor het eerst op tussen 15 en 30 jaar.

Patiënten met een bipolaire stoornis zijn gemiddeld tien jaar op zoek naar een juiste diagnose alvorens de pathologie correct wordt herkend. Meestal nemen de manische perioden af in intensiteit en frequentie naarmate men ouder wordt.

In België

Bipolaire stoornissen treffen bijna 3 % van de bevolking.

De aandoening komt even vaak voor bij mannen als bij vrouwen. Vrouwen kampen echter met meer depressieve episoden, terwijl mannen eerder meer manische episoden ervaren.
 

• In een depressieve fase houden de symptomen van depressie minstens twee weken continu aan.
• In een manische fase is de persoon extreem gemotiveerd en in een buitensporig goede stemming. De symptomen komen minstens één week lang in vrijwel alle aspecten en facetten van het leven tot uiting.

Hoe kan je een manische episode herkennen?

In een manische episode zijn verschillende van de volgende signalen of symptomen continu aanwezig:
 

• Permanente opwinding, een overvloed aan energie, nervositeit
• Meer zelfvertrouwen en/of grootheidswaanzin
• Veel minder behoefte aan slaap
• De drang om continu te praten
• Een waterval aan ideeën, snel afgeleid zijn
• Een gebrek aan aandacht voor de behoeften en gevoelens van anderen
• Risicogedrag: buitensporige aankopen doen, meervoudige seksuele contacten, overmatige snelheid enz.
• Zichzelf in gevaar brengen, mogelijk tot zelfmoord.

De symptomen zijn dermate uitgesproken dat ze het dagelijkse leven van de persoon overheersen, met als gevolg dat de persoon het gevoel krijgt de controle over de situatie te verliezen. Dit kan leiden tot een ziekenhuisopname.